دوازدهم اردیبهشت سالگرد شهادت استاد مرتضی مطهری است و به‌ گمانم امسال متفاوت‌ترین روز معلم پس از پیروزی انقلاب اسلامی به‌شمار می‌رود. برای نخستین بار مدرسه‌ها در خانه شکل گرفته و والدین و معلمان گرانقدر با همدلی و مهربانی در حال عبور از یکی از نشیب‌های تاریخی جهان هستند. ضمن تبریک به معلمین ارزشمند و خستگی‌ناپذیر کشور، اعتقاد دارم بدون تردید معلمان و دانش‌آموزان و والدین همدل، این روزهای دشوار را با درایت و صمیمیت و صبوری به پایان خواهند رساند و فرازهای بهتری در روزهای آتی برای همه ما فراخواهد رسید.

به یاد می‌آوریم که سال 98 در حالی نفس‌های آخرش را می‌کشید که چشم‌انداز پیش رو برای سال جدید، به سبب شیوع ویروس کرونا تار و طوفانی بود. خوشبختانه همه مردم ایران با همدلی و رعایت دستورالعمل‌ها تا امروز توانستند از این بحران جهانی سربلند بیرون بیایند. اما آنچه در این متفاوت‌ترین سال تحصیلی، دغدغه همه مسوولان کشور به ویژه مسوولان آموزشی و والدین را تشکیل می‌داد، نحوه حضور در مدرسه و چگونگی استمرار امر مهم آموزش و پرورش بود.

مسوولان آموزشی و معلمین عزیز کشور در این شرایط کاری جدید و آموزشی متفاوت، بار دیگر نشان دادند اینکه امام راحل(ره) فرمودند معلمی شغل انبیاست، فقط یک شعار صرف نیست و علاوه بر اینکه حقیقتی را بازتاب می‌دهد که در روایات و احادیث و اندیشه‌های متقن دینی ریشه دارد در عمل نیز ساری و جاری بوده و همه دست‌اندرکاران برای انجام آن متعهد هستند.  

هم از این روست که معتقدم این متفاوت‌ترین روز معلمی است که فرزندان ما و نیز نسل ما تجربه می‌کنند و امیدوارم خداوند رحمان، به کمک آدمیان بیاید تا این پیشامد نیز در این ماه عزیز از جهان رخت بر کند و باز صدای زنگ مدرسه و هیاهوی فرزندان‌مان در حیاط مدرسه به آسمان برود.

امسال چاره‌ای نداریم و باید صبور باشیم تا روزهای سخت امروز به پایان سلام کند، آنچه در این روزها مرهم همه ماست، همدلی و مهربانی است. همان اندازه که معلمین ما برای دانش‌آموزان بی‌تابی می‌کنند، فرزندان عزیز دانش‌آموز و آینده‌سازان ما هم دلتنگ معلمین و مدرسه و دوستان‌شان هستند. به معلمین گرانقدر کشور درود و تبریک می‌گوییم و از خداوند مهربان بهترین روزها را توام با سلامتی برایشان آرزو می‌کنیم.