صرافی‌ها؛ بلای جان تولیدکنندگان
صرافی‌ها؛ بلای جان تولیدکنندگان
*غلامعلی رخصت - رئیس کمیسیون صنعت اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی خراسان رضوی
در شرایط فعلی اقتصادی، ارتباط و تعامل با دیگر کشورها و به دست آوردن بازارهای جدید یک فاکتور مهم و اساسی در رونق تولید و صنعت محسوب می شود، فرصتی که نباید از آن غافل شد. این در حالی است که در کشور ما تولید کنندگان داخلی برای تامین مواد اولیه خود از خارج با مشکلات عدیده ای مواجه هستند، چنان که اکثر کشورهایی که در گذشته به سهولت با آنان مراودات تجاری صورت می گرفت، در حال حاضر تمایلی به همکاری با ایران را ندارند؛ هند و ترکیه از جمله این کشورها هستند.
متاسفانه سیاست های دولتی نیز مزید بر علت شده است، چنان که سیاستگذاران، صادرکنندگان را موظف به بازگرداندن ارز صادراتی کرده اند، به طوری که اگر کالایی از کشور صادر شد بایستی ارز حاصله از فروش آن به مملکت بازگردد، به ظاهر این سیاست ها قانع کننده است اما این اقدام عملا اثرگذار نیست. شاهد این مدعا آن است که گاهی اوقات ارسال یک حواله (که ارز آن هم از دولت ستانده نشده بلکه ارز حاصل از صادرات است) چندین بار از کشور مقصد برگشت خورده است و این دور باطل همچنان ادامه دارد. لذا تولیدکنندگان برای تامین مواد اولیه خود در گرداب سردرگمی مانده اند و نمی دانند چگونه و از چه طریقی مواد اولیه مورد نیاز خویش را به کشور وارد کنند. حال سوال اینجاست در شرایطی که دولت برای بازگرداندن پول حاصل از فروش نفت به کشور با مشکل مواجه است چطور از صادرکنندگان خرد انتظار دارد ارز صادراتی خود را به کشور بازگردانند؟
در این میان نباید از این مهم غافل شد که در حال حاضر قانون برای تعهدات ارزی میان صادرکنندگان پتروشیمی و صادرکنندگان کالای خاص یکسان است در حالی که رئیس کل بانک مرکزی باید در صدور ابلاغیه های خود سره را از ناسره جدا کرده و میان صادرکنندگانی که از منابع دولتی استفاده می کنند و بخشی از صادراتشان مربوط به دولت است با صادرکنندگانی که با عرق جبین و کد یمین محصولی را تولید و به خارج صادر می کنند، تفکیک قائل شود و از صادرکنندگان واقعی حمایت همه جانبه به عمل آورد.
تمامی موارد مذکور حاکی از آن است که مراودات بانکی در عرصه بین المللی از مهم ترین چالش هایی است که تولیدکنندگان و صادرکنندگان با آن مواجه هستند. این در حالی است که تولیدکنندگان در کشورهای پیشرفته تمام هم و غم شان بر توسعه و رونق تولید متمرکز است اما در کشور ما بالعکس تمام تلاش و دغدغه تولیدکنندگان به رفع چالش های مربوط به مراودات بانکی با سایر کشورها معطوف می شود و عملا برای رونق تولید فرصتی وجود ندارد.
البته ناگفته نماند صرافی های موجود در کشور نیز بلای جان تولیدکنندگان شده است، به طوری که به صراحت می توان اذعان کرد که بخش عمده ای از مشکلات فعلی تولید به صرافی ها باز می گردد. هر چند که این صرافی ها از نظر بانک مرکزی قانونی محسوب می شوند اما امروز صرافی ها برای ارسال یک حواله 10 الی 12 درصد و گاها 15 درصد کارمزد درخواست می کنند. در این میان نکته قابل توجه آن است که مشخص نیست این حواله به درستی به کشور مقصد ارسال شود یا نه. علاوه بر این طی ماه های گذشته بارها شاهد کلاهبرداری صرافی ها بوده ایم اما دریغ از آن که بانک مرکزی بخواهد به این آشفته بازار سامانی دهد.
نکته قابل تامل دیگر آن است که بانک مرکزی در اعطای ارز نیمایی به صرف شعار اکتفا کرده و در عمل کاری از پیش نبرده است. این مساله حاکی از آن است که در کشور ما نه تنها افکار عمومی بلکه دست اندرکاران و مسئولین دولتی نیز به درستی با جایگاه صادرات در اقتصاد ملی آشنایی ندارند. لذا وظیفه خطیر در زمینه تبیین فرهنگ و جایگاه صادرات و ایجاد بسیج عمومی برای جهش در صادرات بر عهده اهل قلم و رسانه های گروهی است تا دولت تحت فشار افکار عمومی نسبت به برنامه ریزی اصولی و همه سو نگر اقدام کرده تا به مرور زمان، حرف خود را در میدان های نبرد اقتصادی به گوش جهانیان برساند.
در پایان باید عنوان کرد که تنها راه علاج اقتصاد بیمار ایران بسیج عمومی برای رونق صادرات است، چرا که تنها در این صورت است که می توان به حل مشکلات و تنگناهای اقتصادی کشور که به اشکال گوناگون در حال حاضر متظاهر شده اند، امیدوار بود.
